Προτάσεις επί του Κυβερνητικού Σχεδίου για το Νέο Ασφαλιστικό

Ένωση Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών
                Μαυρομιχάλη 4^Α, 106 79 Αθήνα
               Τηλ. 210-3398184

Αθήνα, 20.01.2016

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
 

Η Ομάδα Εργασίας του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών, η οποία συγκροτήθηκε, κατόπιν σχετικής απόφασης, μετά από πρόταση του Συμβούλου, π. Αντιπροέδρου, Χρήστου Θεοδωρόπουλου, προκειμένου να επεξεργαστεί περαιτέρω το κυβερνητικό σχέδιο για το νέο ασφαλιστικό και να διαμορφώσει τις προτάσεις της Ένωσης, μετά από διεξοδική συζήτηση και συνεργασία με συναδέλφους εξειδικευμένους στο δίκαιο της κοινωνικής ασφάλισης:
 

Α. Προβαίνει στις εξής διαπιστώσεις:

1. Το προτεινόμενο νέο σύστημα υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, μολονότι εισάγει την αναλογία εσόδων και εισφορών, πλήττει υπέρμετρα και αδικαιολόγητα:
α) τους νέους συναδέλφους (κάτω της 5ετίας) και,
β) τους συναδέλφους με μεσαία εισοδήματα,
οι οποίοι καλούνται να καταβάλλουν πολύ υψηλότερες εισφορές σε σχέση με σήμερα.

2. Η «ποινικοποίηση» του κέρδους από την άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος και η «τιμωρία» των συναδέλφων που υπερβαίνουν τα χαμηλά εισοδήματα μέσω της επιβολής δυνανάλογα υψηλών εισφορών είναι έξω και πέρα από κάθε λογική ανάπτυξης και προόδου. Ένας νέος ελεύθερος επαγγελματίας πρέπει να έχει το στόχο και τη φιλοδοξία να επιτύχει ικανοποιητικά εισοδήματα σε βάθος χρόνου και, μέσω της ατομικής του προόδου, να συμβάλει και στην ανάπτυξη της χώρας του· όχι να φοβάται μην τυχόν υπερβεί ένα ελάχιστο ετήσιο εισόδημα, στο οποίο να εξαναγκάζεται να παραμείνει καθηλωμένος για όλη του τη ζωή.

3. Με πολύ σεβασμό στην προσφορά και στις ανάγκες των συμπολιτών μας της τρίτης ηλικίας, διαγενεακή ισότητα, αλληλεγγύη και δικαιοσύνη δεν σημαίνει ότι κάθε γενιά νομιμοποιείται να μετακυλίει τα βάρη της στις επόμενες· πολλώ δε μάλλον, σε περιόδους ακραίας οικονομικής κρίσης, δεν σημαίνει εξόντωση της νέας γενιάς προκειμένου να παραμείνουν ανέπαφες, σε ορισμένες περιπτώσεις, συντάξεις υψηλότερες από τα εισοδήματα πολλών νέων επαγγελματιών.

4. Η νέα γενιά καλείται να καταβάλλει πολύ υψηλότερες εισφορές σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές χωρίς, ωστόσο, να έχει την παραμικρή προσδοκία ότι θα λάβει συντάξεις αντίστοιχου ύψους με αυτές οι οποίες καταβάλλονται σήμερα.

5. Τυχόν υπερψήφιση και εφαρμογή του κυβερνητικού σχεδίου στην παρούσα μορφή του θα συνεπάγεται:
α) αύξηση της φοροδιαφυγής πέρα από κάθε ιστορικό προηγούμενο,
β) μαζικές παραιτήσεις νέων συναδέλφων από το δικηγορικό λειτούργημα σε συνδυασμό με μείωση του αριθμού των συναδέλφων που εισέρχονται σε αυτό,
γ) διακοπή της συνεργασίας πολλών συναδέλφων οι οποίοι παρέχουν τις υπηρεσίες τους, με οποιαδήποτε μορφή, σε δικηγορικά γραφεία / εταιρίες ή, στην περίπτωση των εμμίσθων συνεργατών δικηγόρων, μετακύλιση των αυξημένων «εργοδοτικών» εισφορών στους ίδιους (με αντίστοιχη μείωση της αμοιβής τους),
δ) μείωση των εσόδων των ασφαλιστικών φορέων, η οποία, σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα οδηγήσει σε νέα ασφαλιστική μεταρρύθμιση, με κίνδυνο ακόμα μεγαλύτερης επιβάρυνσης των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας και τελικό αποτέλεσμα την εξόντωση των πολιτών, την αδυναμία πληρωμής των οφειλών και, κατ’ επέκταση, τη χρεοκοπία του ίδιου του κράτους.
 

Β. Διατυπώνει τις ακόλουθες προτάσεις:

1. Ένα νέο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να έχει ως βάση μία σχετική αναλογία εσόδων και εισφορών, με ειδικές – χαμηλότερες – κλίμακες αφενός για τους νέους συναδέλφους και αφετέρου για τους συναδέλφους με πολύ χαμηλά εισοδήματα.

2. Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση απλώς και μόνο ως ανάγκη ταχείας εκπλήρωσης «μνημονιακών» υποχρεώσεων για την εκταμίευση δόσεων. Αντιθέτως, πρέπει να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί, κατόπιν διεξαγωγής ολοκληρωμένων αναλογιστικών μελετών, από τις οποίες να προκύπτει η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών φορέων, χωρίς να μετακυλίεται διαρκώς το βάρος στις επόμενες γενιές.

3. Το αίτημα να μην περικοπούν περαιτέρω οι ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις πρέπει να περιορίζεται μόνο στις χαμηλές και μεσαίες κύριες συντάξεις. Είναι αδιανόητο να αυξάνονται οι εισφορές των νέων επαγγελματιών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα χάριν της απόλυτης προστασίας των υψηλών κύριων συντάξεων.

4. Το νέο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να συνεπάγεται την ελάφρυνση των νέων συναδέλφων και, εν γένει, των συναδέλφων με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, άλλως η προτεινόμενη αναλογία εσόδων και εισφορών δεν μπορεί να έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.

5. Αντί των ισχυουσών ρυθμίσεων για υποχρεωτική ανά τριετία μετάταξη σε ανώτερη ασφαλιστική κατηγορία, ένα δίκαιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να προβλέπει το ακριβώς αντίθετο: δυνατότητα επιλογής χαμηλότερων κατηγοριών από μία βασική κατηγορία στον κλάδο της κύριας ασφάλισης (ΤΑΝ), με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ανταποδοτικότητας.

6. Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών καθίσταται ειδικότερα εφικτή με α) μείωση της εισφοράς για το εφάπαξ (ή συνολική κατάργησή της και διανομή του ποσού σε όσους την έχουν ήδη καταβάλει), και β) μείωση της εισφοράς για τον κλάδο της επικουρικής ασφάλισης (ΤΕΑΔ).

7. Ο υπολογισμός των ασφαλιστικών εισφορών πρέπει να γίνεται επί του πραγματικού (όχι του τεκμαρτού) καθαρού φορολογητέου εισοδήματος που προέρχεται αποκλειστικά από την άσκηση του ελεύθερου επαγγέλματος, μετά από αφαίρεση του αναλογούντος φόρου.

8. Οι ασκούμενοι δικηγόροι, στο μέτρο που ο νομοθέτης παραλείπει να κατοχυρώσει εκ νέου το δικαίωμά τους σε ελάχιστη αμοιβή, πρέπει να απαλλαγούν πλήρως από την υποχρέωση καταβολής εισφορών.

9. Ένα δίκαιο σύστημα υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών πρέπει, εκτός από την αρχή της αλληλεγγύης, να λαμβάνει υπόψη και την αρχή της ανταποδοτικότητας όχι μόνο μεταξύ των ασφαλισμένων του ίδιου επαγγελματικού κλάδου αλλά και μεταξύ των ασφαλισμένων διαφορετικών κλάδων. Συνεπώς, η δημιουργία ενός Ενιαίου Ταμείου Επιστημόνων – Ελευθέρων Επαγγελματιών (διευρυμένη εκδοχή του ΕΤΑΑ), αντί της προωθούμενης δημιουργίας ενιαίου ασφαλιστικού φορέα,  θα μπορούσε να είναι μία λύση για τη σχετική διασφάλιση των παροχών – συντάξεων σε αναλογία με το ύψος των καταβαλλόμενων εισφορών.

10. Πρέπει να καταργηθεί το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών, άλλως να ανασταλεί η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης λόγω οφειλών μέχρι 30.000 ευρώ, τουλάχιστον για όσο διαρκεί η οικονομική κρίση και να διευρυνθούν οι δυνατότητες υπαγωγής των οφειλών σε ρύθμιση, χωρίς να τίθεται ως προϋπόθεση η εξόφληση των τρεχουσών εισφορών.

Είναι τουλάχιστον παράλογο να χάνει κάποιος το σπίτι του ή το γραφείο του, να καταλήγει άνεργος και άστεγος, με την αιτιολογία ότι πρέπει να υπάγεται σε υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για να μπορέσει να λάβει σύνταξη. Γιατί αν οι εισφορές μάς εξοντώσουν όσο είμαστε ακόμα νέοι, προφανώς δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να λάβουμε καμία σύνταξη.
 

Σε περίπτωση αλλαγών στο κυβερνητικό σχέδιο, επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε με νεότερες προτάσεις.

Το παρόν κοινοποιείται στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, στην Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, στον Πρωθυπουργό, στους Υπουργούς Εργασίας, Δικαιοσύνης και Οικονομικών και στους προέδρους των πολιτικών κομμάτων.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΑΝΔΑ
Η ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΔΑΜΟΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, Π. ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΡΙΣΤΕΑ ΚΑΖΑΚΟΥ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΕΤΣΟΣ
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΝΤΖΟΥΤΣΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ