«Στα Νεότερα και Σύγχρονα Χρόνια»
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
[center][b][size=15] «Στα Νεότερα και Σύγχρονα Χρόνια»[/size] [/b]
[i]Επιμέλεια – μετάφραση: Νέα Τάξη Πραγμάτων*[/i][/center]
Το ομώνυμο νέο βιβλίο της ΣΤ΄ Τάξης του Δημοτικού είναι πραγματικά μπροστά από την εποχή του, έχει αποδράσει από ένα μέλλον πραγματικά εφιαλτικό. Υπακούει τόσο τέλεια στα κελεύσματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αγωνίζεται τόσο πολύ να ξεπεράσει τις προσδοκίες της, ώστε είναι βέβαιο ότι θα κερδίσει το παράσημο διακεκριμένης υπηρεσίας στον αγώνα του προϊόντος εθνικού ξεψυχισμού. Το εξώφυλλο προϊδεάζει για το τι επακολουθεί: το νέο βιβλίο είναι υπό την αιγίδα του «Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων», το «… Εθνικής …» το ξέκοψαν και αυτό, γιατί προφανώς απηχούσε εθνοκεντρισμό!
Πρόκειται περί μιας σούμας 138 (μαζί τις εικόνες!) σελίδων για την ιστορία της Ελλάδος και της Ευρώπης από το 1453 μέχρι σήμερα, ώστε και το πλέον βαριεστημένο 11 χρονο ελληνόπουλο να θυμάται με ένα σκονάκι στο χέρι του τι έγινε μέσα σε 6 αιώνες ευρωπαϊκής και ελληνικής ιστορίας, την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε την ικανότητά του να ‘ξεκοκκαλίσει’ το τελευταίο βιβλίο 500 και βάλε σελίδων του Harry Potter! Είναι ένα fast food εγχειρίδιο ή, ακριβέστερα, μια σύνθεση ιστορικών διαγραμμάτων, χρονολογίων, ανακριβών χαρτών και παραρτημάτων με ονόματα και σημαντικά γεγονότα! Δηλαδή έκαναν βιβλίο αυτό που συνήθως είναι οι τελευταίες συμβουλευτικές σελίδες ενός βιβλίου! Μια μορφή που οι θιασώτες του παρουσίασαν ως μέθοδο του «μαθαίνω να μαθαίνω Ιστορία από τις πηγές»! Το βιβλίο δεν διαβάζεται, αλλά είναι προορισμένο για κλεφτές ματιές στα βασικά πρόσωπα και γεγονότα. Τα ονόματα, οι χρονολογίες και τα τοπωνύμια είναι τόσο συμπυκνωμένα σε ένα χώρο, ώστε νομίζεις ότι διαβάζεις αμερικανικό αλμανάκ! Όλα είναι γραμμένα επιγραμματικά και τηλεγραφικά, τα κείμενα ουδεμία συνέχεια έχουν, διότι είναι νοθευμένα σε κάθε 20 ή και λιγότερες αράδες από συσωρευμένες παρεκβάσεις εν είδει εικόνων, προσωπικών μαρτυριών, περιθωριακών γεγονότων, λεπτομερειών.
Η Τουρκοκρατία καταλαμβάνει έκταση 20 αράδων, κατά την οποία οι Έλληνες περνούσαν κυριολεκτικά χουζούρι σύμφωνα με την αναφορά ενός Γάλλου πρεσβευτή της εποχής, όπως περίπου γράφουν και τα ‘ομότιμα’ τουρκικά σχολικά βιβλία (η αντιστοιχία είναι εξωφρενική!). Η Εκκλησία και η προσφορά της αποσιωπάται (προφανώς, γιατί επί τέλους πρέπει να διαχωριστεί από το ελληνικό κράτος!). Η έξοδος του Μεσολογγίου και οι θρυλικές μάχες της περιόδου ενταφιάζονται στην μετριότητα. Μεταξύ των 6 κορυφαίων λογοτεχνών του 19ου αι. αναφέρονται η Ελισσάβετ Μαρτινέγκου και η Καλλιρρόη Παρρέν, ενώ η ιστορία της Μαντώ Μαυρογένους και της Δόμνας Βισβίζη κατέχει μεγαλύτερη έκταση απ’ ό,τι εκείνη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεωργίου Καραϊσκάκη (εφαρμόζοντας την ποσόστωση υπέρ των γυναικών και στην Ιστορία!). Ο Μακεδονικός Αγώνας λάμπει διά της απουσίας της αφήγησής του (μόνον εικόνες και δευτερεύοντα γεγονότα!), για να μείνει μετέωρο ερώτημα η ελληνικότητα της Μακεδονίας (δηλ. οι Σκοπιανοί μπορεί να έχουν και δίκιο!). Η ιστορία του αυτοκινήτου, του ποδοσφαίρου, της τηλεόρασης, του θεάτρου και του ελληνικού κινηματογράφου στον 20ο αι. κατέχουν έκταση διπλάσια από την περιγραφή των ‘ασήμαντων’ Βαλκανικών Πολέμων (20 αράδες πάλι!), του ‘αδιάφορου’ Έπους του 40΄ και των Α΄ και Β΄ Παγκοσμίων Πολέμων μαζί! Η δε λέξη ‘εκσυγχρονισμός’ σφυρηλατείται ανελέητα καμιά δεκαριά φορές και με έντονα στοιχεία μέχρις ότου καρφωθεί ως σωτήρια ιδέα-αυτοσκοπός του Έθνους στο μυαλό των μαθητών, και προκειμένου να αναγνωριστεί ως γνήσιος απόγονος του Χ. Τρικούπη και του Ελ. Βενιζέλου το ‘εκσυγχρονιστικό’ Πα.Σο.Κ. του Κ. Σημίτη!
Το κεφάλαιο της Μικρασιατικής περιπέτειας (κατά σύμβαση ονομάζεται κεφάλαιο, αφού είναι μόνον 19 αράδες!) τελειώνει περίπου ως εξής: «Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στην Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα!» Δηλαδή ούτε γάτα ούτε ζημιά! Μύτη δεν άνοιξε! Σαν τουρίστες το κατακαλόκαιρο στον Πειραιά, που απλώς βιάζονταν να φύγουν, οι Έλληνες στριμώχτηκαν στο λιμάνι και αντιμετώπισαν μονάχα πρόβλημα επιβίβασης στα συμμαχικά ‘κρουαζιερόπλοια’! Για τις σφαγές και την Ποντιακή Γενοκτονία ούτε λόγος, εν αντιθέσει προς τις αναφορές στα ναζιστικά εγκλήματα της Κατοχής: μετά από λίγες σελίδες, θεωρήθηκε προφανώς ότι τα μυαλά των παιδιών είναι λιγότερα ευαίσθητα και μπορούν να διαβάζουν για «κάψιμο χωριών» και «μαζικές εκτελέσεις» από τους Γερμανούς.
Το νέο βιβλίο, λοιπόν, υποτίθεται ότι καινοτομεί, διότι απομακρύνεται από τον εθνοκεντρισμό για χατίρι της πολυπολιτισμικότητας και μεταβαίνει σε μια σουρεαλιστική διάσταση, όπου όλα είναι παραμυθένια και πολιτικώς ορθά. Το σχολείο αλλάζει σκοπό, δεν ενδιαφέρεται να διαπλάσει εθνική συνείδηση μέσα από την παράθεση της αλήθειας, αλλά να εμφυσήσει εθνική λήθη μέσα από το στρογγύλεμα, την υπερβολή και την αποσιώπηση των ‘κατάλληλων’ γεγονότων, την εφαρμογή του πολιτικώς ορθού και την διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας, ώστε να κτισθούν οι σχέσεις του Ελληνισμού με τους ‘πρώην και νυν εχθρούς’ στην βάση της λησμονιάς. «Forget and forgive», είναι το συνθηματάκι που στριφογύριζε στο μυαλό των εμπνευστών και αυτουργών αυτής της άνευ προηγουμένου αποβολής της εθνικής αυτεπίγνωσης! Σημαντικά ιστορικά γεγονότα εξαφανίζονται χάριν της τόσο πια πολύτιμης ελληνοτουρκικής ‘φιλίας’ και ανούσιες λεπτομέρειες αναβαθμίζονται προς χάριν της Ενωμένης Ευρώπης και της διαβαλκανικής ομόνοιας.
Αυτή η σπορά ‘νέας εθνικής’ συνείδησης (ή ασυνειδησίας) εντάσσεται σε ένα συνολικό σχέδιο μαζικού αφελληνισμού με όπλα τα νέα σχολικά βιβλία. Απόδειξη τα πολλαπλά περιστατικά νεοταξισμού στα βιβλία «Γλώσσας» του Δημοτικού που βρίθουν ξένης (σε μετάφραση) βιβλιογραφίας, ξένων κειμένων και επανειλημμένων βιβλιογραφικών παραπομπών σε συγκεκριμένους μάλιστα εκδοτικούς οίκους, οι οποίοι ευνοούνται κραγαυλέα από την νέα τάξη εκπαιδευτικών πραγμάτων. Τρανότερο παράδειγμα η γκρίζα διαφήμιση της κονσόλας Sony Playstation 2 στην «Γλώσσα» της Ε΄ Δημοτικού (τ. Β΄, σ. 78). Εκεί το παιδάκι με άλλοθι την επιτυχή πορεία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, μαθαίνει ακόμη και τις οδηγίες χρήσεως του παιγνίου κονσόλας (FIFA Euro 2004) και παραπέμπεται επί πλέον σε σχετική ηλεκτρονική διεύθυνση, προκειμένου να γίνει καλύτερος καταναλωτής και να εξοικειωθεί στην χρήση των προϊόντων υψηλής τεχνολογίας.
Το ‘μοντέρνας εμπνεύσεως’ εξώφυλλο έρχεται να ολοκληρώσει ειρωνικά την εικόνα της καταστροφής: για να μην γράφουν τα παιδιά μουντζούρες πάνω στο βιβλίο, το Υπουργείο μερίμνησε να τα έχει ήδη μουντζουρωμένα! Στο τέλος του οπισθοφύλλου αναγράφεται η φράση-κλειδί για την ερμηνεία της καταστροφής: «Έργο συγχρηματοδοτούμενο 75% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και 25% από εθνικούς πόρους». Ο χρηματοδότης είναι εύλογο και δίκαιο να διεκδικεί, λοιπόν, μερίδιο στα ‘κέρδη’!
Στα μόνα θετικά καταγράφεται η ποιότητα έκδοσης και εκτύπωσης, γιατί, ως γνωστόν, ένα συνεπές καπιταλιστικό προϊόν της Νέας Τάξης Πραγμάτων οφείλει να έχει άριστη εμφάνιση και περιτύλιγμα παρά το όποιο σάπιο περιεχόμενο! Είναι σαν το νεοταξίτικο καρπούζι του super market, όλοι το γευθήκαμε τα τελευταία ‘τυποποιημένα’ καλοκαίρια: διασταυρωμένο με νεροκολοκύθα, καλλιεργημένο με σύγχρονες μεθόδους ιλιγγιώδους υπερανάπτυξης, σε μια μέρα από την κοπή αυτού έχει ανεξήγητα σαπίσει.
Κάπως έτσι σκοπεύουν να καταντήσουν και τα κεφάλια των παιδιών μας …
[center]****[/center]
[i]*Θεόδωρος Ορέστης Γ. Σκαπινάκης, Δικηγόρος και Μεταπτυχιακός φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.[/i]
Κανένα άλλο μάθημα δεν διδάσκεται τόσο εκτεταμένα και τόσο αναλυτικά όσο η η Γλώσσα και η Ιστορία. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην Ιστορία, διδάσκεται μία φορά στο Δημοτικό, επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά στο Γυμνάσιο και, εν συνεχεία, επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά στο Λύκειο. Μάλιστα, η διδασκαλία της Ιστορίας δεν είναι μόνο οι δύο (2) ή οι τρεις (3) ώρες που διδάσκεται το ομώνυμο μάθημα ανάλογα με την τάξη αλλά και τα ομηρικά έπη και τα κείμενα του Ξενοφώντα, του Θουκυδίδη και του Ηρόδοτου (ιδίως μάλιστα όταν διδάσκονται από μετάφραση, οπότε μόνο για Ιστορία μπορεί να γίνει λόγος και όχι για Αρχαία Ελληνικά). Σε κάθε περίπτωση, τα βιβλία της Ιστορίας είναι τα πλέον πολυσέλιδα, με περιεχόμενο η έκταση του οποίου προϋποθέτει αρκετό χρόνο μελέτης προκειμένου να αφομοιωθεί. Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι να διδάσκει στα Ελληνόπουλα την Ιστορία τους με κάθε λεπτομέρεια! Αρκούν τόσες λεπτομέρειες, όσες α) μπορούν να αφομοιώσουν ανάλογα και με την ηλικία τους, και β) χρειάζεται προκειμένου να γνωρίζουν τα βασικά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ελληνική Ιστορία. Επιπλέον, η αφαίρεση φράσεων ή διατυπώσεων που εξάρουν το εθνικιστικό συναίσθημα και διαιωνίζουν το μίσος ανάμεσα στους λαούς πρέπει να αξιολογηθεί θετικά, τουλάχιστον όσον αφορά την διδασκαλία των μαθητών στο δημοτικό σχολείο, που λόγω της τρυφερής ηλικίας αυτών, δεν επιτρέπεται να σοκάρονται από φράσεις ή διατυπώσεις που δύνανται να προκαλέσουν – και σε κάποιο βαθμό το προκαλούν – μνησικακία για το παρελθόν και μίσος για το παρόν και το μέλλον. Η ιστορική μνήμη αποτρέπει την επανάληψη της Ιστορίας ενώ η μνησικακία οδηγεί σε επανάληψη αυτής (και μάλιστα, ως φάρσα). Ο εκσυγχρονισμός της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της είναι επιτακτική ανάγκη της σύγχρονης εποχής. Οι ακρότητες και οι πάσης φύσεως εθνικιστικές εξάρσεις ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.
[quote1165270617=Αλέξανδρος Μαντζούτσος]
Κανένα άλλο μάθημα δεν διδάσκεται τόσο εκτεταμένα και τόσο αναλυτικά όσο η η Γλώσσα και η Ιστορία. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην Ιστορία, διδάσκεται μία φορά στο Δημοτικό, επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά στο Γυμνάσιο και, εν συνεχεία, επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά στο Λύκειο. Μάλιστα, η διδασκαλία της Ιστορίας δεν είναι μόνο οι δύο (2) ή οι τρεις (3) ώρες που διδάσκεται το ομώνυμο μάθημα ανάλογα με την τάξη αλλά και τα ομηρικά έπη και τα κείμενα του Ξενοφώντα, του Θουκυδίδη και του Ηρόδοτου (ιδίως μάλιστα όταν διδάσκονται από μετάφραση, οπότε μόνο για Ιστορία μπορεί να γίνει λόγος και όχι για Αρχαία Ελληνικά). Σε κάθε περίπτωση, τα βιβλία της Ιστορίας είναι τα πλέον πολυσέλιδα, με περιεχόμενο η έκταση του οποίου προϋποθέτει αρκετό χρόνο μελέτης προκειμένου να αφομοιωθεί. Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι να διδάσκει στα Ελληνόπουλα την Ιστορία τους με κάθε λεπτομέρεια! Αρκούν τόσες λεπτομέρειες, όσες α) μπορούν να αφομοιώσουν ανάλογα και με την ηλικία τους, και β) χρειάζεται προκειμένου να γνωρίζουν τα βασικά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ελληνική Ιστορία. [... ...]
[/quote1165270617]
[size=12][b]Έχω την εντύπωση ότι στόχος της ανωτέρω κριτικής μου ήταν το περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου Ιστορίας (το ποιοτικό 'μέγεθος'!) και όχι το ποσοτικό (όπως το πόσες ώρες διδασκαλίας αφιερώνονται ετησίως κτλ!)! Προφανώς δεν έκανες καν το κόπο να το διαβάσεις... και το άστοχο copy-paste από άλλες συζητήσεις δεν είναι λύση, είναι ένδειξη παντελούς απουσίας προσπάθειας για κατανόηση! !rolleyes [/b][/size]
[b]Βοηθήστε όλη την προσπάθεια (αφιέρωμα, συλλογή υπογραφών κτλ.) για την απόσυρση του νέου βιβλίου ιστορίας της έκτης Δημοτικού: [/b]
http://www.antibaro.gr/istoria.php
[img]http://www.antibaro.gr/istoria_1821.jpg[/img]
[quote1165341887=Αλέξανδρος Μαντζούτσος]
Κανένα άλλο μάθημα δεν διδάσκεται τόσο εκτεταμένα και τόσο αναλυτικά όσο η η Γλώσσα και η Ιστορία. Ειδικά σε ό,τι αφορά στην Ιστορία, διδάσκεται μία φορά στο Δημοτικό, επαναλαμβάνεται για δεύτερη φορά στο Γυμνάσιο και, εν συνεχεία, επαναλαμβάνεται για τρίτη φορά στο Λύκειο. Μάλιστα, η διδασκαλία της Ιστορίας δεν είναι μόνο οι δύο (2) ή οι τρεις (3) ώρες που διδάσκεται το ομώνυμο μάθημα ανάλογα με την τάξη αλλά και τα ομηρικά έπη και τα κείμενα του Ξενοφώντα, του Θουκυδίδη και του Ηρόδοτου (ιδίως μάλιστα όταν διδάσκονται από μετάφραση, οπότε μόνο για Ιστορία μπορεί να γίνει λόγος και όχι για Αρχαία Ελληνικά). Σε κάθε περίπτωση, τα βιβλία της Ιστορίας είναι τα πλέον πολυσέλιδα, με περιεχόμενο η έκταση του οποίου προϋποθέτει αρκετό χρόνο μελέτης προκειμένου να αφομοιωθεί. Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι να διδάσκει στα Ελληνόπουλα την Ιστορία τους με κάθε λεπτομέρεια! Αρκούν τόσες λεπτομέρειες, όσες α) μπορούν να αφομοιώσουν ανάλογα και με την ηλικία τους, και β) χρειάζεται προκειμένου να γνωρίζουν τα βασικά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ελληνική Ιστορία. Επιπλέον, η αφαίρεση φράσεων ή διατυπώσεων που εξάρουν το εθνικιστικό συναίσθημα και διαιωνίζουν το μίσος ανάμεσα στους λαούς πρέπει να αξιολογηθεί θετικά, τουλάχιστον όσον αφορά την διδασκαλία των μαθητών στο δημοτικό σχολείο, που λόγω της τρυφερής ηλικίας αυτών, δεν επιτρέπεται να σοκάρονται από φράσεις ή διατυπώσεις που δύνανται να προκαλέσουν – και σε κάποιο βαθμό το προκαλούν – μνησικακία για το παρελθόν και μίσος για το παρόν και το μέλλον. Η ιστορική μνήμη αποτρέπει την επανάληψη της Ιστορίας ενώ η μνησικακία οδηγεί σε επανάληψη αυτής (και μάλιστα, ως φάρσα). Ο εκσυγχρονισμός της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της είναι επιτακτική ανάγκη της σύγχρονης εποχής. Οι ακρότητες και οι πάσης φύσεως εθνικιστικές εξάρσεις ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.
[/quote1165341887]
Νομίζω όμως φίλε μου πως είναι εξίσου αισχρό το γεγονός πως μέσα από την ιστορία προωθούνται οι πολιτικές της κάθε κυβέρνησης . Αυτό το έχω πει και για την ιστορία της τρίτης λυκείου που διδάχτηκα το 2000 την οποία διδάχτηκες και εσύ . Δεν τίθεται θέμα για την ύλη της ιστορίας αλλά για τον τρόπο φίλε μου . Πίστεψε με πως το αν θα περάσουν εθνικιστικά πρότυπα εναπόκειται απολύτως στους δασκάλους και όχι στην ύλη. Τώρα για τον τρόπο με τον οποίο μπαίνει η ύλη και έχεις τρεις φορές να διδαχθείς τα ίδια πράγματα αυτό θα το αναπτύξω άλλη φορά .
[left][size=11][b]Η Ελληνική Ιστορία ως πολυπολιτισμικό εγχείρημα;[/b][/size][/left]
[size=9][i]Του Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού
Αν. καθ. Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου[/i][/size]
Στο νέο βιβλίο Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας ΣΤ' Δημοτικού
(χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση), 136 σελίδων, η καθαυτό ιστορική αφήγηση καταλαμβάνει όχι περισσότερο από το 1/6 του βιβλίου, δηλαδή λιγότερο από 25 σελίδες! Ακόμα και για τις ανάγκες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης η έκταση της ιστορικής αφήγησης είναι ανεπαρκέστατη. Αντ' αυτής το βιβλίο αναλώνεται σε αλλότρια, σε πληθωρική εικονογράφηση, στατιστικές ταμπέλες και «μικροϊστορίες», δηλαδή κατά το δοκούν επιλεγμένα στιγμιότυπα της καθημερινότητας περασμένων εποχών και της μαζικής κουλτούρας του σήμερα, που φιλοδοξούν, ως συλλογή θραυσμάτων, να υποκαταστήσουν το αποδομημένο «εθνικό» ιστορικό αφήγημα με μια δήθεν αντικειμενική και επιστημονική σύλληψη της Ολότητας. Παρ' όλο που η συγκεκριμένη «tuti fruti» εκδοχή μετανεωτερικής ιστοριογραφικής αντίληψης, όπως προ πολλού προέβλεψαν οι θεωρητικοί επικριτές της, δεν βρίσκει τον θεωρητικό της στόχο, όμως προσφέρει ως διδακτολογικό εργαλείο της Νέας Τάξεως ανυπέρβλητα πλεονεκτήματα:
Ο προγραμματικός κατακερματισμός της ιστορίας σε «ιστορίες» επιτρέπει
μια κατά βούλησιν εισαγωγή επιλεγμένων παραδειγμάτων που φρονηματίζουν
το παιδί προς την κατεύθυνση του «πολιτικά ορθού» υπό την σημερινή
αμερικανική του έννοια (που συμπίπτει με αυτήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Η
«Νέα Ιστορία» θέλει να είναι Αγωγή του Πολίτη της υπό κατασκευήν
μεταεθνικής «διαπολιτισμικής» συλλογικότητας στην οποία καλείται να μεταλλαχθεί η Ελλάδα. Η κατάλληλη προς τούτο θεματολογία, όπως ήδη έχει εισαχθεί στο βιβλίο, είναι η εξής: Τα δικαιώματα του ανθρώπου με έμφαση στα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων (οδηγία υπ' αριθμ. 1283, 22 Ιανουαρίου 1996 του Συμβουλίου της Ευρώπης). Οι ατομικές ελευθερίες (με έμφαση στο δικαίωμα κάθε ατόμου να «απαρνηθεί την παράδοση που του
επιβάλλεται» (οδηγία 1283). Ιστορία της μετανάστευσης (το παρόν βιβλίο αρκείται στην ελληνική μετανάστευση, όμως στον ορίζοντα του μέλλοντος είναι η ιστορία των εθνοτικών μειονοτήτων που θα προκύψουν από την εξελισσόμενη μετανάστευση προς την Ελλάδα). Ο σεβασμός της «ετερότητας» (προϋπόθεση για την «διαπολιτισμική» ανάδραση των μεταναστών επί των Ελλήνων). Η πολυπολιτισμική δημοκρατία. Η θετική αναθεώρηση του ιστορικού ρόλου της οθωμανικής κυριαρχίας επί της Ελλάδος. 0 εκσυγχρονισμός ως ιστορικό αίτημα (η εντολή συγγραφής του βιβλίου δόθηκε επί πρωθυπουργίας Σημίτη). Τέλος η απάλειψη των εθνικών, φυλετικών και θρησκευτικών «προκαταλήψεων» (και εδώ η οδηγία 1283. Υλοποιείται εκτός των άλλων διά της αποφυγής παρουσίασης του θετικού ή αρνητικού ιστορικού ρόλου της ορθόδοξης θρησκευτικότητας, διά της προγραμματικής παραλείψεως πράξεων και προτύπων θυσίας ή ηρωισμού και διά της συντομογράφησης των ελληνικών κυρίων ονομάτων).
Ο ξύλινος, αποστασιοποιημένος λόγος της αφήγησης αντανακλά την
μεταμοντέρνα αντίληψη της ιστορίας ως «ετερότητας». Πουθενά μέσα από τα δρώμενα δεν αναδύεται ένα «εμείς». Κάποιοι «Έλληνες» έκαναν ετούτο ή εκείνο, αλλά ποιοι ακριβώς ήσαν αυτοί και τι σχέση έχουν με μένα, ένα διεθνικό πολίτη του σήμερα; Για να απαντήσω αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να τολμήσω μια ατομική κατάδυση στα βάθη της συλλογικής ελληνικής μνήμης. Εγχείρημα δύσκολο και προπαντός ύποπτο, εφ' όσον αντίκειται στο πολιτικά ορθό ως εθνοκεντρικό. Μήπως λοιπόν είναι προτιμότερο να ασκήσω το θεσμοθετημένο μου δικαίωμα απάρνησης του συλλογικού μου παρελθόντος, την αρνησιπατρία, για να επιδοθώ στην κατασκευή μιας καθαρά παροντικής ταυτότητας από υλικά του πολυεθνοτικού φολκλόρ με το οποίο συμβιώνω, όπως θέλει το σχολείο; Και από τον κυβερνοχώρο, τη φαντασιακή κοινότητα στην οποία ενέχομαι;
Αλλά, θα πει κανείς, αν η ιστορία μου, τέλος πάντων όση από αυτήν
αφηγείται το παρόν βιβλίο, θέλει να τηρεί από εμένα σήμερα την απόσταση μιας ετερότητας, τότε ποιο είναι το υποκείμενο αυτής της ιστορίας; Η
απάντηση σ' αυτό είναι απροσδόκητη για όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με την
αυτοαναφορικότητα της μεταμοντέρνας θεώρησης: μα, φυσικά, η ίδια η ιστορία! Δηλαδή η γνώση των διαδικασιών που οδηγούν στη συγκρότηση του
περιεχομένου της ιστορίας. Όλη η κατασκευή του βιβλίου είναι εργαστηριακή,
διαπλάθει τον μαθητή ως υβρίδιο ιστορικού, που ασκείται στη χρήση των
ιστορικών πηγών και στη γνώση των μεθόδων της ιστορίας. Η λέξη-κλειδί εδώ
είναι «κριτική σκέψη» που κατ' αποκλειστικότητα επιδίδεται στην αποδόμηση
της «γεγονοτολογικής ιστορίας της γενεαλογίας του έθνους», των
«προσωπικοτήτων και των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους για τη σωτηρία του
έθνους». Από εδώ προκύπτει, ως δημοκρατικό αίτημα προς τον μεταμοντέρνο
ιστορικό, η ενασχόληση με τους κοινούς ανθρώπους και την καθημερινή ζωή. Το ότι πολλοί κοινοί αρχικά άνθρωποι ανεδείχθησαν σε ήρωες όταν οι
περιστάσεις το απαίτησαν, δεν αλλάζει τίποτα, εφ' όσον το ζητούμενο της
προκείμενης περί δημοκρατίας αντίληψης είναι να αποκλείσει την αριστεία, η
οποία δημιουργεί θετικά προς μίμησιν και ταύτισιν πρότυπα, που συμπυκνώνουν μέσα τους τις αρετές και τα πεπρωμένα μιας συλλογικότητας, ενός λαού.
Πέραν αυτών, η έννοια της κριτικής ιστορικής σκέψεως έχει συντμηθεί εδώ
από τη μεταμοντέρνα θεώρηση. Αποκλείει, π.χ., την Φιλοσοφία της
Ιστορίας ενός Dilthey, η οποία βλέπει την ιστορία ως ερμηνευτική του
παρελθόντος -με βάση την ενσυναισθητική κατανόηση- συντελεστική της εμπρόθετης διαμόρφωσης του μέλλοντος. Την ιστορία ως μέσο αυτογνωσίας και φρονηματισμού. Αποκλείει και την σχετική αντίληψη του Αλέξανδρου Δελμούζου που θέλει την ιστορία όχι να γίνεται, να έρχεται απ' έξω, αλλά να βγαίνει, να πηγάζει «από μέσα μας», «μέσα δηλαδή από την ελληνική συνείδηση και την ελληνική ψυχή». Και όμως σ' αυτές τις αντιλήψεις εδράζονταν μέχρι την τωρινή νεοταξική αλλαγή παραδείγματος τα αναλυτικά προγράμματα ιστορίας στα σχολεία της Ελλάδος.
Η κριτική αποδόμηση είναι ένα πριόνι που κόβει τα κλαδιά των άλλων, όχι
αυτό πάνω στο οποίο κάθεται η ίδια. Αποδομεί την εθνική συλλογική μνήμη
για να την υποκαταστήσει από τοπικές ιστορίες, από την ιστορία του
αθλητισμού, την ιστορία των γυναικών, των μειονοτήτων κ.λπ., οι οποίες όμως μεθοδολογικά δεν αμφισβητούνται. Ποιος μπορεί να αποδείξει ότι η έννοια π.χ. του κοινωνικού φύλου (ιστορία των γυναικών) εδράζεται σε μια
ενύπαρκτη ταυτότητα, ενώ οι έννοιες «έθνος» (που αντίκειται στην
«παγκοσμιοποίηση») και «κοινωνική τάξη» (που αντίκειται στον καπιταλισμό) είναι μύθοι; Ή ότι το σχολείο οφείλει να προσχωρήσει στο μεταμοντέρνο πλαίσιο του «αξιακού σχετικισμού» και όχι να αντισταθεί διδάσκοντας την αρετή; Ή ότι ο «πατριωτισμός του συντάγματος» θα λειτουργήσει καλύτερα σε ένα γεωγραφικό πεδίο διαβίωσης ξένων ανάμεσά τους εθνοτήτων απ' ό,τι ο
εθνικός πατριωτισμός σε μια κοινότητα με κοινή γλώσσα, ιστορία και θρησκεία; Ή ότι η οικειοφοβία είναι προτιμότερη από την ξενοφοβία; Πού και πώς έχουν γίνει οι υπερκείμενες παραδοχές αυτών που αναλαμβάνουν την ευθύνη της πολυπολιτισμικής μετάλλαξης του ελληνικού έθνους στο επίπεδο της συνείδησης, αντικείμενο κριτικής εξέτασης δημόσιου διαλόγου; Τα ίδια
ισχύουν για τη δημογραφική αλλοίωση του ελληνικού έθνους μέσω
λαθρομετανάστευσης και τους απολογητές της. Εκτός και αν ο «αντιρατσισμός» αρκεί ως κριτική αντιπαράθεση.
Το βιβλίο (Ιστορία ΣΤ' Δημοτικού) δικαιολογημένα έχει γίνει αντικείμενο
αρνητικής κριτικής από ιδιώτες και οργανώσεις που επισημαίνουν σειρά
σημαντικών παραλείψεων παγκοίνως γνωστών ιστορικών γεγονότων και
φυσιογνωμιών τα οποία ανήκουν το κεκτημένο της κοινής ελληνικής ιστορικής μας συνείδησης. Πέραν αυτού το βιβλίο εμπεριέχει ένα αριθμό ερμηνευτικών σχημάτων και λεκτικών διατυπώσεων που θέτουν εν αμφιβάλω ιστορικά δίκαια του Ελληνισμού, ιδιαίτερα απέναντι στην οθωμανική δεσποτεία - η υπεράσπιση των οποίων από τους προγόνους μας νομιμοποιεί για τον δικό μας λαό σήμερα όπως και παλαιότερα το αίσθημα της αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας. Η ιστορία μας συγκροτεί την ιδιοπροσωπία μας και την ιδιότυπη συμβολή μας στον πλούτο της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Όπως κάθε λαός, οι Έλληνες υπερασπιζόμεθα το διαχρονικό μας πρόσωπο ως αναγκαία συνθήκη για τον ισότιμο διάλογο με άλλους λαούς και για τη δημοκρατία.
Γι' αυτούς τους λόγους είναι επιβεβλημένη η άμεση απόσυρση του περί ου
ο λόγος βιβλίου ιστορίας από τα ελληνικά σχολεία.
Από την ιστοσελίδα: [link=hyperlink url]http://www.antibaro.gr/society/romanos_istoria.php[/link]
[quote1166174670=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
[left][size=11][b]Η Ελληνική Ιστορία ως πολυπολιτισμικό εγχείρημα;[/b][/size][/left]
[size=9][i]Του Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού
Αν. καθ. Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου[/i][/size][/quote1166174670]
1. Η αναδημοσίευση (αυτούσια παράθεση) ολόκληρων άρθρων ή άλλων κειμένων χωρίς ρητή άδεια των συγγραφέων τους είναι [u]παράνομη[/u], σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις περί προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας.
2. Εκτός από παράνομη, η ως άνω πρακτική είναι και [u]αντιδεοντολογική[/u], την στιγμή μάλιστα που οι συγγραφείς των άρθρων ή άλλων κειμένων δεν είναι μέλη της ιστοσελίδας μας και, ως εκ τούτου, δεν έχουν την δυνατότητα να απαντήσουν σε τυχόν ερωτήσεις, σχόλια, διαφωνίες ή επικρίσεις που τυχόν θα εκφραστούν από τους συμμετέχοντες στον Πίνακα Συζητήσεων, με αναφορά τόσο στο περιεχόμενο των άρθρων ή άλλων κειμένων όσο και στο ίδιο το πρόσωπο των συγγραφέων.
3. Η παράθεση ολόκληρων άρθρων ή άλλων κειμένων είναι επίσης [u]αντιδεοντολογική[/u] και για το γεγονός ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο «καπελώνονται» οι συζητήσεις και, εκ των πραγμάτων, δυσχεραίνεται ή αποτρέπεται η συμμετοχή των μελών σε αυτές. Πόσοι π.χ. θα έμπαιναν στην διαδικασία να απαντήσουν και να λάβουν συνολικά θέση επί των ζητημάτων που τίθενται σε άρθρα ή άλλα κείμενα τέτοιας έκτασης;
4. Η παράθεση ολόκληρων άρθρων ή άλλων κειμένων είναι [u]αντιδεοντολογική[/u] και για το γεγονός ότι προκαλείται σύγχυση ως προς το σε ποιον πρέπει να δοθεί απάντηση: στον συγγραφέα του άρθρου ή άλλου κειμένου (ο οποίος, μάλιστα, δεν είναι καν μέλος της ιστοσελίδας ώστε να έχει την δυνατότητα να υπερασπιστεί τις θέσεις του) ή σε αυτόν που απλώς παραθέτει το κείμενο (ο οποίος, εξάλλου, μπορεί και ο ίδιος να μην συμφωνεί απόλυτα με συγκεκριμένα σημεία του);
5. Ο Πίνακας Συζητήσεων προορίζεται για… συζητήσεις! Και στα πλαίσια των συζητήσεων, επιτρέπεται ελεύθερα η αναδημοσίευση μικρών αποσπασμάτων ή η παραπομπή σε άλλους συγγραφείς, προκειμένου να στηριχτεί ή να αντικρουσθεί μία άποψη. Η παράθεση, όμως, ολόκληρων άρθρων ή κειμένων άλλων συγγραφέων, μη-μελών της ιστοσελίδας, είναι [u]αντιδεοντολογική[/u] και συνιστά κακή χρήση του Πίνακα Συζητήσεων, όταν μάλιστα λαμβάνει χώρα χωρίς την παραμικρή συμβολή-σχολιασμό από τον παραθέτοντα, ωσάν να επρόκειτο όχι για συζήτηση αλλά για απλή «ενημέρωση» επί των θέσεων ενός τρίτου.
[quote1166176232=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]Προφανώς δεν έκανες καν το κόπο να το διαβάσεις... και το άστοχο copy-paste από άλλες συζητήσεις δεν είναι λύση, είναι ένδειξη παντελούς απουσίας προσπάθειας για κατανόηση! !rolleyes [/quote1166176232]
Το "άστοχο" copy-paste από άλλες συζητήσεις αφορά μόνο σε δικές μου δημοσιεύσεις και περιλαμβάνει απαντήσεις που έχω ήδη δώσει σε αντίστοιχα ζητήματα που τέθηκαν σε άλλους Πίνακες Συζητήσεων. Δεν αντιλαμβάνομαι την μομφή για "παντελή απουσία προσπάθειας για κατανόηση", την στιγμή που έχω ήδη ασχοληθεί με τα σχετικά ζητήματα και απλά τυγχάνει να μην συμφωνώ με τις απόψεις σου επί αυτών.
Η αλλαγή των σχετικών βιβλίων ιστορίας αποφασίστηκε ήδη επί Πα.Σο.Κ. και υλοποιείται επί Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται δηλαδή για κατ' ουσίαν συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων, που εκπροσωπούν περίπου το 85% του ελληνικού λαού. Από κει και πέρα, ο καθένας δικαιούται να έχει και να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις τους αλλά η δημοκρατική πλειοψηφία είναι αυτή που νομιμοποιείται να λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις.
Το ότι διαφωνούμε μαζί σου δεν σημαίνει απαραίτητα "παντελή απουσία προσπάθειας για κατανόηση". Σημαίνει απλά ότι... τυγχάνει να έχουμε διαφορετική άποψη! Τόσο δύσκολο είναι να το αποδεχτείς;
Ας δούμε όμως τι λέει η εικόνα που παρατίθεται ανωτέρω από τον Θεόδωρο Ορέστη Σκαπινάκη και σατιρίζει την αλλαγή των ιστορικών βιβλίων: [b][i]"Το 1821 κάποιοι ξεβράκωτοι φασίστες της ακροδεξιάς τρομοκρατικής συμμορίας 25 ΜΑΡΤΗ, δυναμίτισαν την φιλία των λαών με σωβινιστικά κηρύγματα μίσους...".[/i][/b] !eek
Η αλλαγή των ιστορικών βιβλίων δεν έχει προφανώς καμία σχέση ούτε με το γράμμα ούτε με το πνεύμα της ως άνω διατύπωσης. [b]Σε κανένα ιστορικό βιβλίο του Δημοτικού ή του Γυμνασίου ή του Λυκείου δεν αναφέρονται ούτε υπονοούνται τέτοια πράγματα.[/b] Και λυπάμαι που οι διαφωνούντες με την αλλαγή των ιστορικών βιβλίων μετέρχονται τέτοια μέσα προκειμένου να πείσουν για την ορθότητα των απόψεών τους. Αν είναι ποτέ δυνατόν... !burn
[quote1166183068=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]Έχω την εντύπωση ότι στόχος της ανωτέρω κριτικής μου ήταν το περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου Ιστορίας (το ποιοτικό 'μέγεθος'!) και όχι το ποσοτικό (όπως το πόσες ώρες διδασκαλίας αφιερώνονται ετησίως κτλ!)! Προφανώς δεν έκανες καν το κόπο να το διαβάσεις...[/quote1166183068]
Προφανώς! Εξάλλου, η αντίστοιχη δημοσίευσή μου δεν ήταν αποκλειστικά και μόνο απάντηση στο περιεχόμενο της ανωτέρω κριτικής σου. Διατύπωσα, μεταξύ άλλων, και μία άποψη όσον αφορά το ζήτημα της ποσοτικής επάρκειας της διδασκαλίας στα σχολεία, το οποίο πιστεύω ότι είναι συναφές με το ζήτημα της ποιοτικής επάρκειας. [b]Όποιος όμως δει την απάντησή μου στο σύνολό της, θα διαπιστώσει αμέσως ότι απαντάω ευθέως [u]και[/u] στην ανωτέρω κριτική σου, κάτι που, όμως, εσύ "πολύ έξυπνα" αφαιρείς από το κείμενο που παραθέτεις ως δικό μου![/b] Συγκεκριμένα, εκτός από το απόσπασμα που παρέθεσες, η απάντησή μου περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
[quote1165270617=Αλέξανδρος Μαντζούτσος]Επιπλέον, η αφαίρεση φράσεων ή διατυπώσεων που εξάρουν το εθνικιστικό συναίσθημα και διαιωνίζουν το μίσος ανάμεσα στους λαούς πρέπει να αξιολογηθεί θετικά, τουλάχιστον όσον αφορά την διδασκαλία των μαθητών στο δημοτικό σχολείο, που λόγω της τρυφερής ηλικίας αυτών, δεν επιτρέπεται να σοκάρονται από φράσεις ή διατυπώσεις που δύνανται να προκαλέσουν – και σε κάποιο βαθμό το προκαλούν – μνησικακία για το παρελθόν και μίσος για το παρόν και το μέλλον. Η ιστορική μνήμη αποτρέπει την επανάληψη της Ιστορίας ενώ η μνησικακία οδηγεί σε επανάληψη αυτής (και μάλιστα, ως φάρσα). Ο εκσυγχρονισμός της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της είναι επιτακτική ανάγκη της σύγχρονης εποχής. Οι ακρότητες και οι πάσης φύσεως εθνικιστικές εξάρσεις ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.[/quote1165270617]
Δεν είναι η πρώτη φορά που σχολικά βιβλία ιστορίας βρίσκονται στο στόχαστρο επειδή δεν εκφράζουν το πνεύμα του "ελληνοχριστιανικού" πολιτισμού. Στο παρελθόν βιβλία ιστορίας αποσύρθηκαν και πολτοποιήθηκαν γιατί δεν εξέφραζαν την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό το πράγμα με τα σχολικά βιβλία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Είναι απαράδεκτο κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση να αλλάζουν και τα βιβλία. Η σημερινή κόντρα θα είναι ένα καλό τεστ για το πολιτικό προφίλ της κυβέρνησης Καραμανλή και για τον πολιτικό πολιτισμό της Ελλάδας στις αρχές του 21ου αιώνα. Αλοίμονο αν επιτρέψουμε σήμερα στα ακραία στοιχεία να κυριαρχήσουν και να κάνουν πολιτική. Δεν μας κυβερνά ούτε ο [b]Παπαθεμελής[/b], που χαρακτήρισε το βιβλίο [i]"ιστορικό τερατούργημα"[/i] ούτε ο [b]Χριστόδουλος[/b], που έκανε λόγο για [i]"έγκλημα εσχάτης προδοσίας"[/i] !blink ούτε το [b]ΚΚΕ[/b] που μίλησε για [i]"προσπάθεια ωμής παρέμβασης των ιμπεριαλιστών στα σχολεία"[/i] !lol ούτε η [b]Χρυσή Αυγή[/b] που έκαψε αντίτυπα του βιβλίου σε συγκέντρωσή της στο κέντρο της Αθήνας. !eek Υπάρχουν βέβαια και σοβαροί άνθρωποι που, χωρίς να διακατέχονται από εθνικιστικά συναισθήματα, ασκούν καλοπροαίρετη κριτική. Αυτούς πρέπει φυσικά να τους ακούσουμε ώστε να διορθωθούν τυχόν ανακρίβιες και το βιβλίο να γίνεται κάθε χρόνο όλο και καλύτερο. Αυτό όμως απέχει πολύ από το αίτημα για απόσυρσή του και διδασκαλία της ιστορίας με βάση παλαιά εθνικιστικά πρότυπα.
Τόσο το πολιτικό προφίλ της Νέας Δημοκρατίας όσο και ο πολιτικός πολιτισμός της Ελλάδας στις αρχές του 21ου αιώνα διαφαίνεται, εν προκειμένω, μέσα από την υπεύθυνη στάση της Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί αλλά και την, αδημοσίευτη ακόμα, γνωμοδότηση της Ακαδημίας Αθηνών, η Υπουργός ξεκαθάρισε για ακόμα μια φορά ότι οι συγγραφείς του βιβλίου θα προχωρήσουν σε διορθώσεις αλλά ζήτημα απόσυρσής του δεν τίθεται!
[b]Τα «Ματωμένα Χώματα» στα σχολεία από την επόμενη χρονιά σύμφωνα με κυβερνητική εξαγγελία! !eek
Βυθίστηκε, λοιπόν, κοινώς πήγε στον πάτο, και το επιχείρημα ότι τα αίματα, οι σφαγές και οι βιασμοί δεν προσφέρονται για διδασκαλία της τρυφερής ηλικίας … !lol
Η φιλελεύθερη και ευαίσθητη κυβέρνηση έδρασε αποτελεσματικά με γνώμονα την προστασία της τρυφερότητας στα πλαίσια της σύγχρονης παιδαγωγικής στα χνάρια του Rodriguez και του Tarantino. !help [/b]
1. Έγιναν εγκαίρως οι αναγκαίες επιστημονικές διορθώσεις, χωρίς παράλληλα να αλλάζει ούτε κατ' ελάχιστο το συνολικό πνεύμα του βιβλίου!
2. Μαζί με το βιβλίο ιστορίας θα μοιραστεί εφέτος σε όλους τους μαθητές της ΣΤ' Δημοτικού και το αριστουργηματικό λογοτεχνικό έργο της Διδώς Σωτηρίου "Ματωμένα Χώματα", μέσα από το οποίο γίνεται μία συνολική ιστορική απεικόνιση της Μικρασιατικής Καταστροφής, τα εγκλήματα των Ελλήνων και των Τούρκων καθώς και ο ρόλος των Μεγάλων Δυνάμεων.
Λίγο λίγο, ο εθνικός μύθος καταρρέει...
Από την πλευρά μου θα ήθελα να συγχαρώ την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι αποτελεί μία πραγματικά σύγχρονη φιλελεύθερη και δημοκρατική κυβέρνηση και όχι μία κυβέρνηση "εθνικοφρόνων", όπως ενδεχομένως θα περίμεναν διάφοροι νοσταλγοί άλλων εποχών...
Αλλαγές :. Καμία αλλαγή δεν έγηνε και ούτε πρόκειται να γίνει. Παρ όλα αυτά το βιβλίο είναι αντιεπιστιμονικό γιατί θέτει αμφησβητούμενα θέματα όπως το κρυφό σχολειό σαν δεδομένα .
[size=12]Πολλοί νομίζουν ότι το πρόβλημα με τα νέα σχολικά βιβλία έφθασε στο τέλος του. Δεν είναι έτσι, διότι πρόκειται για μια ιδεολογική -και λιγότερο παιδαγωγική- διαμάχη που μεταφέρθηκε στο πεδίο της δημόσιας εκπαίδευσης με πρωτοβουλία μιας ισχνής μειοψηφίας που πίστεψε ότι είχε φθάσει η ώρα να κάνει το μεγάλο ματ στην εθνική μνήμη των Ελλήνων ξεκινώντας την ‘ιδεολογική μεταποίηση’ από την αρχή, από τα πρώτα χρόνια των Νεοελλήνων. Εφέτος δέχθηκαν ίσως το πρώτο ηχηρό χαστούκι, αλλά ένα νέο μεγάλο κεφάλαιο του πολέμου μόλις ξεκίνησε, καθώς οι δυνάμεις τους είναι ανέπαφες. Αυτό προκύπτει εύκολα από κάτι εξαιρετικά αναξιοποίητο στις ημέρες μας: την κοινή λογική!
Τα λάθη του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού κλήθηκαν να διορθώσουν οι αμετανόητοι αυτουργοί τους, μολονότι ποτέ -πλην της φράσης «συνωστίστηκαν στο λιμάνι»- δεν παραδέχθηκαν τα λάθη τους. Γιατί απλούστατα ακόμη θεωρούν ότι είχαν και έχουν δίκαιο. [b]Τέτοια είναι η ιδεολογία τους: να υποβαθμίζουν με ‘κρύες’ λέξεις και ‘άδειες’ εκφράσεις την αλήθεια που ο λαός γνωρίζει καλύτερα, γιατί τήν βίωσε στο πετσί του.[/b] Απρόθυμοι, λοιπόν, προσήλθαν και εξωράισαν τα πιο εξωφρενικά, ώστε να κατευνασθεί η μάζα (ως τέτοια θεωρούν και μεταχειρίζονται τον λαό) και να μειωθεί το τεράστιο -μεγαλύτερο από εκείνο των ομολόγων!- πολιτικό κόστος εν όψει των επερχόμενων εκλογών. [b]Οι αυτουργοί, λοιπόν, και η πρώην Υπουργός (Εθνικής) Παιδείας που τούς κάλυπτε επ’ ουδενί έχουν σωφρονιστεί.[/b] Οι μεν παραμένουν στις υψηλές θέσεις τους με τις ίδιες ακριβώς προθέσεις και το ακριβώς ίδιο σχέδιο απαράλλακτα, η δε κα Γιαννάκου, ευτυχώς, εστάλη στο σπίτι της από τον ελληνικό λαό*. [b]Ουδείς πρέπει να έχει αμφιβολία πια ότι ο διορισμός της κας Γιαννάκου στο συγκεκριμένο Υπουργείο, η προαγωγή express της κας Ρεπούση στην πανεπιστημιακή κοινότητα, η ανάθεση σε αυτήν και στη γνωστή παρεούλα της (Λιάκος, Κουλούρη κλπ) εκπομπής ιστορικής προπαγάνδας των νέων ιδεών σε κρατικό κανάλι, τα νέα σχολικά βιβλία, η παράλληλη έκδοση του τετράτομου έργου του CDRSEE που χρηματοδοτήθηκε από ξένα συμφέροντα δεν συνιστούν εκφράσεις του ίδιου μακρόπνοου σχεδίου μιας δράκας ‘Ελλήνων’ μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση και στην αρχή της εθνικότητας κατ’ επέκτασιν.[/b]
Αυτό που ζήσαμε τους τελευταίους μήνες ήταν η αποκάλυψη μίας στις εκατό θεωρίες συνωμοσίας που τεκμηριώθηκε από πλήθος αδιάψευστων ντοκουμέντων που μεταδόθηκαν από τον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο**. Ας είναι καλά η αλαζονεία των μελών της πολυέξοδης και πολυμήχανης ομαδούλας που τούς οδήγησε σε αλλεπάλληλες απροσεξίες. [b]Θα ξαναπροσπαθήσουν! Να είστε σίγουροι! Όταν οι περιστάσεις φανούν πιο ευνοϊκές, όταν τα άλλα «ανεξάρτητα» μέλη της ομάδας προχωρήσουν περαιτέρω στην κατάληψη του δημοσιογραφικού και άλλου εξουσιαστικού μηχανισμού, θα επανέλθουν δριμύτεροι. Σήμερα έμαθαν απλώς να προσέχουν περισσότερο, γιατί ακόμη οι μνήμες είναι νωπές και υπάρχουν αντιστάσεις. ότι ο ελληνικός λαός μπορεί να είναι βαθιά αφοσιωμένος στις καθημερινές μέριμνες, αλλά ακόμη έχει σφυγμό. Στο επανιδείν …[/b][/size]
------------------------------------------------------
*Πέρα από τα... μαρθαβουρτσικά, είπαν και ένα ψέμμα οι θιασώτες του βιβλίου• ότι η Γιαννάκου έμεινε έξω λόγω εκλογικού νόμου! Ψέμα φυσικά. Η Ν.Δ. εξέλεξε 8 βουλευτές εφέτος, έναντι 10 το 2004, αλλά η Γιαννάκου ήλθε 11η. !lol
**Βλ. τον σύνδεσμο που ακολουθεί:
http://www.antibaro.gr/society/korkobelos_ananewsh.php
[quote1191676053=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Ουδείς πρέπει να έχει αμφιβολία πια ότι ο διορισμός της κας Γιαννάκου στο συγκεκριμένο Υπουργείο, η προαγωγή express της κας Ρεπούση στην πανεπιστημιακή κοινότητα, η ανάθεση σε αυτήν και στη γνωστή παρεούλα της (Λιάκος, Κουλούρη κλπ) εκπομπής ιστορικής προπαγάνδας των νέων ιδεών σε κρατικό κανάλι, τα νέα σχολικά βιβλία, η παράλληλη έκδοση του τετράτομου έργου του CDRSEE που χρηματοδοτήθηκε από ξένα συμφέροντα δεν συνιστούν εκφράσεις του ίδιου μακρόπνοου σχεδίου μιας δράκας ‘Ελλήνων’ μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση και στην αρχή της εθνικότητας κατ’ επέκτασιν.
[/quote1191676053]
Ακόμα μία θεωρία συνωμοσίας προερχόμενη από τους κόλπους της ακροδεξιάς...
...ωσάν δηλαδή "εθνική συνείδηση" να έχουν μόνο οι εθνικιστές. Ωσάν δηλαδή όλοι όσοι αρνούνται τον εθνικισμό να είναι "Έλληνες μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα".
Αλλά τι να πει κανείς...
...όταν κάποιοι φτάνουν στο σημείο να μιλούν για "αρχή της εθνικότητας" (!) και να αντιλαμβάνονται την τοποθέτηση της Μαριέττας Γιαννάκου στο Υπουργείο Παιδείας από τον Πρωθυπουργό της χώρας, Κώστα Καραμανλή, ως δήθεν "έκφραση μακρόπνοου σχεδίου μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση", τότε τα λόγια είναι μάλλον περιττά...
[quote1191677527=Αλέξανδρος Μαντζούτσος]
[quote1191676053=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Ουδείς πρέπει να έχει αμφιβολία πια ότι ο διορισμός της κας Γιαννάκου στο συγκεκριμένο Υπουργείο, η προαγωγή express της κας Ρεπούση στην πανεπιστημιακή κοινότητα, η ανάθεση σε αυτήν και στη γνωστή παρεούλα της (Λιάκος, Κουλούρη κλπ) εκπομπής ιστορικής προπαγάνδας των νέων ιδεών σε κρατικό κανάλι, τα νέα σχολικά βιβλία, η παράλληλη έκδοση του τετράτομου έργου του CDRSEE που χρηματοδοτήθηκε από ξένα συμφέροντα δεν συνιστούν εκφράσεις του ίδιου μακρόπνοου σχεδίου μιας δράκας ‘Ελλήνων’ μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση και στην αρχή της εθνικότητας κατ’ επέκτασιν.
[/quote1191676053]
Ακόμα μία θεωρία συνωμοσίας προερχόμενη από τους κόλπους της ακροδεξιάς...
...ωσάν δηλαδή "εθνική συνείδηση" να έχουν μόνο οι εθνικιστές. Ωσάν δηλαδή όλοι όσοι αρνούνται τον εθνικισμό να είναι "Έλληνες μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα".
Αλλά τι να πει κανείς...
...όταν κάποιοι φτάνουν στο σημείο να μιλούν για "αρχή της εθνικότητας" (!) και να αντιλαμβάνονται την τοποθέτηση της Μαριέττας Γιαννάκου στο Υπουργείο Παιδείας από τον Πρωθυπουργό της χώρας, Κώστα Καραμανλή, ως δήθεν "έκφραση μακρόπνοου σχεδίου μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση", τότε τα λόγια είναι μάλλον περιττά...
[/quote1191677527]
[b]Μια θεωρία που επαληθεύθηκε στην πράξη μέσα από δεκάδες ντοκουμέντα στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο δεν είναι θεωρία πια, είναι πραγματικότητα! !exclaim
Και τήν έφεραν στο φως σκαπανείς από όλο το πολιτικό φάσμα! Εκτός αν το Άρδην π.χ. είναι ακροδεξιό περιοδικό! !eek
Οι αρνητικές συγχύσεις που δημιουργεί στο ευρύ κοινό ο όρος «εθνικισμός», ο οποίος, πάντως, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται συνήθως με αξιολογικά ουδέτερο τρόπο, θα κάνουν τον καθηγητής της Οξφόρδης David Miller να αντικαταστήσει τον όρο αυτό στο βιβλίο του On Nationality, με τον όρο "αρχή της εθνικότητας". [color=#ff0000]Οι καθηγητές της Οξφόρδης, λοιπόν, "φθάνουν να μιλούν" για αρχή ή ιδέα της εθνικότητας![/color] [/b] !neutral
[quote1191678124=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Μια θεωρία που επαληθεύθηκε στην πράξη μέσα από δεκάδες ντοκουμέντα στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο δεν είναι θεωρία πια, είναι πραγματικότητα!
[/quote1191678124]
Δηλαδή, κύριε Σκαπινάκη, μας λέτε εν ολίγοις ότι ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, διόρισε στο Υπουργείο Παιδείας την Μαριέττα Γιαννάκου για να εξυπηρετήσει ένα δήθεν [i]"μακρόπνοο σχέδιο μιας δράκας 'Ελλήνων' μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση"[/i]. [b]Αντιλαμβάνεστε πόσο σοβαρή είναι αυτή η κατηγορία που προσάπτετε στον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας;[/b]
[quote1191689171=Αλέξανδρος Μαντζούτσος]
[quote1191678124=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Μια θεωρία που επαληθεύθηκε στην πράξη μέσα από δεκάδες ντοκουμέντα στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο δεν είναι θεωρία πια, είναι πραγματικότητα!
[/quote1191678124]
Δηλαδή, κύριε Σκαπινάκη, μας λέτε εν ολίγοις ότι ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, διόρισε στο Υπουργείο Παιδείας την Μαριέττα Γιαννάκου για να εξυπηρετήσει ένα δήθεν [i]"μακρόπνοο σχέδιο μιας δράκας 'Ελλήνων' μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση"[/i]. [b]Αντιλαμβάνεστε πόσο σοβαρή είναι αυτή η κατηγορία που προσάπτετε στον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας;[/b]
[/quote1191689171]
[b]Παριστάνετε τον αφελή μού φαίνεται. Ο πρωθυπουργός, κ. Μαντζούτσο, δεν διορίζει ποτέ αυτούς που θα ήθελε ο ίδιος ως υπουργούς. Είναι αναγκασμένος, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, να σχηματίζει κυβέρνηση κατά συμβιβασμό λαμβάνοντας υπ' όψη πολλούς παράγοντες.
Τυπικά ο κ. Καραμανλής έχει διορίσει και την κα Μπακογιάννη ως ΥΠΕΞ, αλλά όλοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν καλά ότι, αν μπορούσε, θα ήθελε να μην έχει εκλεγεί αυτή ούτε ως βουλευτής!
[color=#ff0000]Ο κ. Καραμανλής, όταν ο ελληνικός λαός τού έλυσε τα χέρια, στέλνοντας την κα Γιαννάκου εκτός Βουλής, τήν απέπεμψε από το Υπουργικό Συμβούλιο σε χρόνο ρεκόρ και ενέτειλε στον κ. Στυλιανίδη να αποσύρει το κουρελούργημα της κας Ρεπούση προς ανακύκλωση! [/color][/b]
[quote1191693697=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
[b]Είναι αναγκασμένος, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, να σχηματίζει κυβέρνηση κατά συμβιβασμό λαμβάνοντας υπ' όψη πολλούς παράγοντες.[/b]
[/quote1191693697]
Λέτε στην ουσία ότι ο πρωθυπουργός έκανε υπουργό την κα Γιαννάκου γιατί ήταν αναγκασμένος να κάνει συμβιβασμό με τα συμφέροντα αυτών που αποκαλείτε "δράκα 'Ελλήνων' μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα". Πού το στηρίζετε όμως ότι η κα Γιαννάκου εξυπηρετούσε τέτοια συμφέροντα; Πού το στηρίζετε ότι ο πρωθυπουργός ήταν αναγκασμένος να κάνει συμβιβασμό με τέτοιους ανθρώπους και για ποιο λόγο να το κάνει αυτό ο πρωθυπουργός της χώρας; Πρέπει να δώσετε κάποιες ξεκάθαρες απαντήσεις γιατί με αυτά που αφήνετε να πλανώνται έτσι αόριστα, προσβάλλετε όλον τον κόσμο που επέλεξε τη Νέα Δημοκρατία για κυβέρνηση της χώρας και τον Κώστα Καραμανλή για πρωθυπουργό.
[quote1191694617=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
[b][color=#ff0000]Ο κ. Καραμανλής, όταν ο ελληνικός λαός τού έλυσε τα χέρια, στέλνοντας την κα Γιαννάκου εκτός Βουλής, τήν απέπεμψε από το Υπουργικό Συμβούλιο σε χρόνο ρεκόρ και ενέτειλε στον κ. Στυλιανίδη να αποσύρει το κουρελούργημα της κας Ρεπούση προς ανακύκλωση! [/color][/b]
[/quote1191694617]
Ανέκαθεν λυμένα δεν ήταν τα χέρια του; Του τα είχε δέσει κανείς; Τον είχε εξαναγκάσει κανείς να κάνει υπουργό την κα Γιαννάκου;
[size=13][b]Απάντηση με ερώτηση στα ανωτέρω δύο μηνύματα:
Ξέρετε καμία χώρα στον πλανήτη Γη τον 21ο αιώνα, όπου οι πολιτικοί της δεν είναι συμβιβασμένοι και η πολιτική δεν είναι προϊόν ισορροπιών; [/b][/size] !question
[quote1191707756=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Ξέρετε καμία χώρα στον πλανήτη Γη τον 21ο αιώνα, όπου οι πολιτικοί της δεν είναι συμβιβασμένοι και η πολιτική δεν είναι προϊόν ισορροπιών;[/quote1191707756]
Επιμένετε, λοιπόν, να υποστηρίζετε ότι ο Πρωθυπουργός είναι συμβιβασμένος και συμμετέχει σε κάποιο δήθεν [i]"μακρόπνοο σχέδιο μιας δράκας 'Ελλήνων' μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση"[/i]! Σας ρώτησα παραπάνω αν αντιλαμβάνεστε πόσο σοβαρή είναι αυτή η κατηγορία που προσάπτετε στον Πρωθυπουργό της χώρας. Οι αναγνώστες ας εξαγάγουν τα συμπεράσματά τους...
[quote1191708795=Αλέξανδρος Μαντζούτσος]
[quote1191707756=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Ξέρετε καμία χώρα στον πλανήτη Γη τον 21ο αιώνα, όπου οι πολιτικοί της δεν είναι συμβιβασμένοι και η πολιτική δεν είναι προϊόν ισορροπιών;[/quote1191707756]
Επιμένετε, λοιπόν, να υποστηρίζετε ότι ο Πρωθυπουργός είναι συμβιβασμένος και συμμετέχει σε κάποιο δήθεν [i]"μακρόπνοο σχέδιο μιας δράκας 'Ελλήνων' μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση"[/i]! Σας ρώτησα παραπάνω αν αντιλαμβάνεστε πόσο σοβαρή είναι αυτή η κατηγορία που προσάπτετε στον Πρωθυπουργό της χώρας. Οι αναγνώστες ας εξαγάγουν τα συμπεράσματά τους...
[/quote1191708795]
[size=13][b]Εσείς γιατί επειμένετε να διαστρεβλώνετε τα γραφέντα μου;
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, με την σειρά μου: εσείς επιμένετε ότι π.χ. ο διορισμός της κα Μπακογιάννη στο ΥΠΕΞ είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησης του πρωθυπουργού; [/b]
Αυτά τα γνωρίζει όλος ο κόσμος! Γιατί σάς ξενίζουν όταν τα λέγω εγώ; !eek
[b][color=#ff0000]Και κάτι ακόμη: το να συνοδεύετε τις παραθέσεις των λόγων μου με ρήματα, ουσιαστικά και επίθετα που αλλάζουν το νόημά τους δεν είναι και ό,τι πιο προσήκον σε έναν πολιτισμένο διάλογο! !exclaim[/color] [/b] [/size]
[quote1191709489=Θεόδωρος Ορέστης Σκαπινάκης]
Εσείς γιατί επειμένετε να διαστρεβλώνετε τα γραφέντα μου;
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, με την σειρά μου: εσείς επιμένετε ότι π.χ. ο διορισμός της κα Μπακογιάννη στο ΥΠΕΞ είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησης του πρωθυπουργού;
Αυτά τα γνωρίζει όλος ο κόσμος! Γιατί σάς ξενίζουν όταν τα λέγω εγώ;[/quote1191709489]
Υποστηρίζετε - το γράψατε ξεκάθαρα - ότι ο διορισμός της Μαριέττας Γιαννάκου στο Υπουργείο Παιδείας έχει σχέση με την εξυπηρέτηση κάποιου δήθεν "μακρόπνοου σχέδιου μιας δράκας 'Ελλήνων' μονάχα στην αστυνομική τους ταυτότητα, μιας ομάδας δογματικά αντίθετης στην εθνική συνείδηση"!
Σε τι έγκειται, λοιπόν, η υποτιθέμενη διαστρέβλωση;
Ο διορισμός της Ντόρας Μπακογιάννη στο Υπουργείο Εξωτερικών είναι ενδεχομένως προϊόν εσωκομματικών ισορροπιών. Το παράδειγμα αυτό, όμως, δεν έχει, εν προκειμένω, καμία σχέση με το αντικείμενο της παρούσας συζήτησης.
Αν είναι ποτέ δυνατόν...
Σε καμία χώρα του κόσμου δεν είναι επιτρεπτο να υπάρχει στο εσωτερικό της επίπεδο στείρα πολιτική αντιπαράθεση αλλά αυτό δεν σήμένει ότι δεν γίνεται. Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα γι'αυτόν τον λόγο δεν μπορει να δημιουργιθεί κυβέρνιση συνασπισμού. Το βιβλίο της Ιστορίας όμως ( για να είμαστε και στο θέμα ) εκτός από ένα βιβλίο προσπάθησε να υπάρξει και ένας πόλος καλιέργειας της Ευρωπαϊκής συνείδησης, κάτι που θεωρώ απαράδεκτο γιατί η ιστορία χρειάζεται να καταγράφεται για εκμάθηση και όχι για πλήση εγκαιφάλου. Είναι αλήθεια πως πολύ καπηλεύθηκα μια άρνηση για την αύξηση της δημοφιλίας τους κατηγορώντας το βιβλίο για ιστορικά λάθη όπως τον συνοστησμο στο λημάνη της Σμήρνης, δηλαδή τι ?, θλέλουν να μας πουν πως μπήκαν πολιτισμένα στα πλοία σχηματίζοντας ουρά και κόβοντας εισητήριο έχοντας τους χατζαροφόρους Τούρκους να τους διαφημίζουν έναν γρήγορο τρόπο για την απαλαγή τους από το βάσανο της ζωής ? τι λέτε ρε παιδιά
[center][img]http://usera.imagecave.com/RebelAssault/Diafora3/.jpg[/img]
[b][color=#ff0000]Ο κ. Βερεμής αρχίζει σιγά σιγά να ειρωνεύεται τον πρωθυπουργό μετά την απόσυρση του βιβλίου της Στ΄ Δημοτικού.
Ουδείς αχαρίστερος του ευεργετηθέντος...[/color] !rolleyes [/b][/center]
Καλά ότι κανείς προθυπουργός δεν είναι γνώστης των θεμάτων της παιδείας είναι σίγουρο, αλλά οι μόνοι που σίγουρα και με καθήκον πρέπει να είναι γνώστες των θεμάτων της παιδείας είναι οι δάσκαλοι , οι μοθητές και οι καθηγιτές ( γημνασίου,λυκείου, πανεπιστημίου ) ή κάνω λάθος ;
[quote1193611032=age]
Καλά ότι κανείς προθυπουργός δεν είναι γνώστης των θεμάτων της παιδείας είναι σίγουρο, αλλά οι μόνοι που σίγουρα και με καθήκον πρέπει να είναι γνώστες των θεμάτων της παιδείας είναι οι δάσκαλοι , οι μοθητές και οι καθηγιτές ( γημνασίου,λυκείου, πανεπιστημίου ) ή κάνω λάθος ;
[/quote1193611032]
Συμφωνώ μαζί σου. Κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει καλύτερα τα θέματα της παιδείας από τους δασκάλους και τους καθηγητές.
Δυστυχώς, όμως, όταν πρόκειται για διδασκαλία συγκεκριμένων μαθημάτων, όπως, εν προκειμένω, είναι η Ιστορία, η πολιτική ηγεσία δεν ενδιαφέρεται συνήθως για την "ορθή" διδασκαλία της ή, με άλλα λόγια, για την διδασκαλία της "ορθής" Ιστορίας αλλά για την χρησιμοποίησή της ως μέσο πολιτικής προπαγάνδας.
Πολλοί - ίσως οι περισσότεροι - άνθρωποι νιώθουν την "ανάγκη" να θεμελιώνουν την αξία της ύπαρξής τους στο "ένδοξο" παρελθόν των προγόνων τους. Έτσι, οι Έλληνες διδάσκονται ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε στην Ελλάδα, οι Κινέζοι διδάσκονται ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε στην Κίνα, οι Αιγύπτιοι διδάσκονται ότι ο πολιτισμός ξεκίνησε στην Αίγυπτο, κ.ο.κ.. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι λαοί "διδάσκονται" να είναι υπερήφανοι για την ιστορία τους, δίνοντας έμφαση στα θετικά σημεία του παρελθόντος ή "κατασκευάζοντας" τέτοια σημεία στην περίπτωση που δεν υπάρχουν ή που τα υπάρχοντα δεν επαρκούν και αποσιωπώντας παράλληλα ή υποβαθμίζοντας τα αντίστοιχα αρνητικά σημεία.
Συνέπεια αυτού είναι ότι πολλοί άνθρωποι αντί να παράγουν πολιτισμό οι ίδιοι (γράμματα, επιστήμες, τέχνες) και να συμβάλλουν στην πρόοδο του λαού τους και, κατ' επέκταση, της ανθρωπότητας, παραμένουν προσκολλημένοι σε κάποιο αληθινό ή ψεύτικο παρελθόν (προγονοπληξία), αναπτύσσουν επικίνδυνες ιδεολογίες (εθνικισμός, φασισμός, ναζισμός), κυριεύονται από ξενοφοβία και μισαλλοδοξία, "αφιερώνουν" την ζωή τους στην "διάσωση" ενός ψευτο-ιδανικού πολιτισμού που δήθεν υπερέχει από τον αντιστοιχο πολιτισμό άλλων λαών (βλ. π.χ. τους Έλληνες "εθνοσωτήρες" της 21ης Απριλίου) και τελικά καταλήγουν να γίνονται οι χειρότεροι εχθροί της πατρίδας τους.
Αυτό βέβαια δεν είναι ένα αμιγώς ελληνικό φαινόμενο. Συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα κράτη του κόσμου και μάλιστα όσο περισσότερο οικονομικά, πολιτικά και πολιτισμικά υποανάπτυκτο είναι ένα κράτος τόσο εντονότερο είναι το φαινόμενο αυτό.
Πιστεύω ότι ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας είναι ένας πραγματικά άξιος άνθρωπος, που προσπάθησε να αντισταθεί με σθένος απέναντι στην θύελλα εθνικιστικής υστερίας που καλλιέργησε η εθνολαϊκή ακροδεξιά, τελικά όμως αναγκάστηκε να υποχωρήσει μπροστά στον κίνδυνο διόγκωσης της τελευταίας και προκειμένου να ανακόψει την απήχηση που έχει αρχίσει να έχει ο πατριδοκάπηλος πολιτικος της λόγος σε ένα ιδιαίτερο τμήμα του ελληνικού λαού.
Είναι δε λυπηρό ότι η πατριδοκαπηλία δεν χρησιμοποιείται ως μέσο πολιτικής προπαγάνδας μόνο από τους παραδοσιακούς εκπροσώπους της ακροδεξιάς αλλά και από νέους ανθρώπους οι οποίοι, συνειδητοποιώντας ότι δεν έχουν τίποτα το ουσιαστικό να προσφέρουν, προσπαθούν να χτίσουν την πολιτική τους καριέρα πάνω σε συνθήματα του στυλ "αγαπάω την πατρίδα μου", "πιστεύω στην Ελλάδα", κ.λπ., θεωρώντας προφανώς ότι όλοι οι άλλοι, οι οποίοι εργάζονται και προσφέρουν αληθινά χωρίς να μετέρχονται αντίστοιχα πατριδοκάπηλα συνθήματα, δεν αγαπούν εξίσου την πατρίδα μας ή δεν πιστεύουν εξίσου στην Ελλάδα ή, ακόμα, ότι λειτουργούν ως πράκτορες ξένων συμφερόντων ή ότι είναι προδότες...
[quote1193690523=age]
[...]μόνοι που σίγουρα και με καθήκον πρέπει να είναι γνώστες των θεμάτων της παιδείας είναι οι δάσκαλοι , οι μοθητές και οι καθηγιτές ( γημνασίου,λυκείου, πανεπιστημίου ) ή κάνω λάθος ;
[/quote1193690523]
[size=14][b]Και εγώ συμφωνώ μαζί σου. Οι εκπαιδευτικοί είναι οι πλέον αρμόδιοι, γι' αυτό και 'άφησαν' στην ίδια τάξη πολλά από τα νέα και "προοδευτικά" βιβλία:[/b]
http://www.antibaro.gr/phpBB/viewtopic.php?t=229
Απλά πράγματα, κύριοι, όπως διαπιστώσατε στον προηγούμενο σύνδεσμο...[/size]
Φίλε μου Αλέξανδρε το λάθος ( για μένα ) στο βιβλίο της ιστορίας της Στ δημοτικού δεν είναι τόσω τα ιστορικά λάθη που τα πιο πολλά εντοπήστικαν σε άστοχες εκφράσεις όσω στο ότι προσπαθεί ( μαζί με το βιβλίο της γλώσσας της Γ γημνασίου ) να κάνει προπαγάνδα υπέρ της παγκοσμιοποίησης, η οποία δυστυχώς δεν απηχεί την αδελφότητα των εθνών και τον αληλοσεβασμό τους αλλά την επικράτηση κοινού πολιτισμού και φέρεσται δηλαδή την απόλεια της ταυτότητας των εθνών. Πίστεψέ με αν και είμαι κατά της προπαγάνδας σε παιδιά θα ήμουν ο πρώτος που θα βοηθούσα σε μια παγκοσμηοποίηση που στόχο θα είχε την αδελφότητα και τον αλληλοσεβασμό των εθνών και όχι την απόλεια της ταυτότητάς τους. Εσύ και ο Θωδορής καταβάθως σημφωνείτε αν και δεν το έχεται καταλάβει, κάτι που εύκολα αποδεικνύεται με τις εξής ερωτήσεις: Είστε κατά της προπαγάνδας στα βιβλία ;,΄πιστεύετε πως το Ελληνικό έθνος θα έπρεπε να είναι πιο πάνω από τα άλλα ;. Και στις δύο ερωτήσεις θα απαντίσετε αρνητικά είμαι σίγουρος. Άρα σε τι διαφωνείται εσείς οι δυο ;.
Προσωπικά, απεχθάνομαι την πατριδοκαπηλία, την προγονοπληξία, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και την μισαλλοδοξία... Αισθάνομαι δε ότι με την νοοτροπία και τις πρακτικές της ακροδεξιάς με χωρίζει άβυσσος...
Είναι αξιοπερίεργο οτι σήμερα η ακροδεξιά βρίσκεται σε άνοδο. Συνήθως αυτές οι πολιτικές κερδίζουν έδαφος σε περιόδους σοβαρής οικονομικής ύφεσης. Τότε είναι που οι κοινωνίες κλείνονται στον εαυτό τους και αντιμετωπίζουν με καχυποψία ή με μίσος τους μετανάστες και όποιον άλλο αισθάνονται ότι τους "απειλεί". Η ακροδεξιά πάντοτε στήριζε την ύπαρξή της στην κινδυνολογία και στην κατασκευή εχθρών. Δεν ξέρω αν το το ότι η ακροδεξιά έχει αναγάγει σε μείζονα εθνικά θέματα το Σκοπιανό και το βιβλίο ιστορίας είναι για γέλια ή για κλάματα. Όπως επίσης και το πόσο εύκολα παρασύρονται κάποιοι άνθρωποι.
Αγγελίες
- 1 από 3
- ››
